Het najaar is bij velen onder ons de moeiste tijd van het jaar, en eigenlijk is dat niet verwonderlijk, de voordelen zijn dan ook legio, gaande van stekken die iets desolater worden, en vissen die er steeds fraaier en fraaier uitzien. Mijn najaar was eigenlijk reeds gestart met een geweldige trip naar het mooie Slovakije en een paar leuke vangsten daar. Deze trip doe ik binnenkort in Spiegel magazine uit de doeken en dan natuurlijk ook hier op onze Benelux sectie van onze Gardner website, maar zoals gezegd hier later meer over.

Dit najaar had ik het plan opgevat om aan de slag te gaan op een groot Belgisch kanaal. Op zich ben ik totaal geen kanaal visser en is mijn ervaring eerder beperkt, echter onder invloed van een paar dichte vrienden en hun ervaringen wou ik toch absoluut mijn kans wagen. Het kanaal in kwestie is zoals de meeste kanalen een vierkante betonnen kuip met scheepvaart en op het eerste zicht geen speciale bodemverlopen of specifieke schuilplaatsen of rustplaatsen. Het werd dus zaak om zelf op zoek te gaan naar een stek die er toch wat uitsprong en waar ik mijn ding zou kunnen doen. Het grote voordeel van het kanaal is het feit dat mijn doordeweekse nachtjes uit de bus konden worden gevist, wat een toch niet te onderschatten voordeel oplevert met betrekking tot opzetten en terug opbergen. De tijdswinst wanneer je enkel je hengels moet indraaien en vertrekken is enorm.

De gekozen stek betrof een flauwe bocht en vol op het beton, de waterlijn situeert zich drie meter onder de kade, wat impliceert dat de stek zeker al niet te veel door anderen bevist zal worden door de moeilijkheidsgraad om een vis te netten, echter met wat hulpmiddelen en wat vindingrijkheid was dit voor mij de perfecte stek. Ik had voor mezelf geen specifieke doelen gesteld, maar zag mijn visserij eerder als een “test” case of ik uberhaupt wel voeling kon krijgen met het kanaal gebeuren. Met een “test” case bedoel ik absoluut niet maar wat aanmodderen, daar voor ben ik veel te maniakaal, en moet alles tot in de puntjes kloppen. Lukt het niet op die manier dan weet ik tenminste voor mezelf dat ik alles op alles heb gezet om het toch te doen slagen. Ik had 100 kg boilies uitgetrokken voor dit plannetje, voor de mensen die het boeit, het betrof 50 kg Epic Spice van KGBbaits, en 50 kg Omega Boilies van KGBbaits, voor mij de perfecte mix om het lang uit te zingen en je vissen vol vertrouwen te laten azen. Het plan werd opgestart eind september en loopt eigenlijk tot op heden nog altijd. De tactiek is simpel en bestaat erin om twee dagelijks te strooien met snoepgoed en om wekelijk een nachtje of in het beste geval twee nachtjes te slijten op het beton. Het feit dat ik deze nachtjes kan vissen uit mijn bus is een dikke bonus. Lekker warm en knus en nooit geen gedoe met een plu of ander materiaal dat nog moet drogen na thuiskomst, in het beste geval is enkel de mat nat.

Het technische aspect van mijn visserij op het kanaal blijft beperkt, ik ga altijd aan de slag met het sterkste materiaal uit het Gardner gamma, in dit geval werden de spoelen gevuld met onze Hydrotuff 0.40mm, schuurbestendiger bestaat gewoon niet en het kanaal spul bij uitstek met al het beton in en rond het kanaal. De rig werd opgebouwd uit onze Ultra Skin Soft 35 lb en getopt met een Continental Mugga maatje 2. Iets specifiek wat ik voor mijn andere visserij niet doe, is het feit dat ik de Ultra Skin niet stripte, maar gewoon de coating er rond hield, en ik maakte ook geen gebruik van het “blow back” mechanisme, dus simpeler een rig knopen kan eigenlijk niet. De boilies in mijn geval een mix van 20 en 15 mm werden gewoon kort onder de haak geknoopt. De rig hiel ik dan wel weer vrij lang en dat is eigenlijk iets wat ik altijd doe. Het idee hierachter is simpel, geef de vis genoeg lijn om zich te “hangen”. Wanneer vissen op een grote voerplaats azen dan zwemmen ze altijd een paar meter om een aasje op te pikken, met een te korte rig ben je dan vaak de pineut is mijn ondervinding. Hoe langer hoe beter en zeker als je open voert en de vissen doet zwemmen.

De spoeling op de meeste kanalen is dun, en dat is hier op dit stukje beton niet anders, ook observeren of springende vissen najagen is ook hier niet van toepassing. Het valt mij trouwens op dat je op grote bevaarbare kanalen bij nooit een vis zit springen… voer tot discussie…

We dwalen af, om een lang schrijfsel kort te houden want ik weet dat jullie nog wel wat anders aan jullie hoofd hebben dan mijn geleuter… het werd tot op heden een fantastich najaar met een paar knappe dertigers ertussen. De spreekwoordelijke kers op de taart is er nog niet bij, maar dit kan absoluut de pret niet drukken, mijn najaar is nog niet over…

Tight Lines, Chris