Al maanden liep Peter van der Star rond met de gedachte om een boot te laten maken die EXACT aan zijn wensen zou voldoen. De grote plassen in het midden van het land lenen zich immers perfect voor het bootvissen en omdat een benzinemotor is toegestaan. In dit artikel neemt Peter ons mee naar zijn belevingswereld van afgelopen seizoen. Dankzij de boot werd 2016 namelijk een heel bijzonder jaar!

Een droom wordt werkelijkheid

De bazenboot in aanbouw!

Peter vertelt: Het is januari als ik de de zaak van Martijn binnen loop. Deze gedreven visser is jaren terug gestart met het maken en verkopen van aluminium boten en na maandenlang erover te hebben nagedacht was het tijd om spijkers met koppen te slaan. Mijn ontwerp en bijbehorende eisen worden op een groot bord uit getekend en na een tijdje ben ik weer een stap dichterbij mijn eigen ‘bazenboot’. Waar nodig geeft Martijn feedback en worden mijn plannen bijgeschaafd totdat we er beiden van overtuigd zijn dat dit dé boot gaat worden waarmee ik de grote Nederlandse plassenstelsels ga temmen 😉 Enthousiast wordt er wekenlang aan de boot gewerkt. Regelmatig ga ik op de koffie bij de bouwers om de vooruitgang te bekijken. In mijn beleving zie ik de boot al liggen op het plassengebied waar ik dit jaar aan de slag wil gaan.

Eindelijk!

Het is half maart als Martijn mij belt met het bericht dat de boot uitvoerig getest is op het IJsselmeer en alles optimaal werkt. De boot is klaar om afgeleverd te worden en wat mij betreft gaat dit zo snel mogelijk gebeuren! Slechts een weekend later is het zover en wordt de boot te water gelaten. Mijn droom is werkelijkheid geworden en drijft nu in een van de mooiste gebieden van Nederland.

Een goede voorbereiding is het halve werk…

Het is nog vroeg in het voorjaar als ik er voor het eerst met de boot op uit trek om het water eens goed te gaan verkennen. De prikstok ligt klaar en de nieuwe dieptemeter wordt aangesloten waardoor ik al snel bemerkt dat het water weinig diepteverschillen kent. De bodem is daarin tegen zeer interessant omdat het een veenbodem betreft.

Met de prikstok kom ik er achter dat de meeste stekken een behoorlijk zachte bodem hebben. De uren kruipen voorbij maar uiteindelijk vind ik waar ik naar opzoek was: een aantal hardere stekken. Deze 3 stekken worden middels GPS in de Dragonfly geprogrammeerd en ik besluit dat dit de stekken worden die ik de komende tijd zal gaan aanvoeren. Het vissen zelf zal ik pas over enkele weken gaan doen. Dat die stekken later in het jaar fantastische vissen zouden gaan produceren had ik op dit moment nog niet durven dromen.

Terwijl het buiten nog koud is voer ik op meerdere plekken een paar handjes. #volgas

Eén van mijn andere passies is aas en nog altijd draai ik m’n eigen bollen af in de schuur. Wel gebruik ik de mixen van een bekend Engels merk waar ik een eigen twist aan geef. Zeker in het voorjaar mag ik graag een verhoogde dosering attractors gebruiken.

Met regelmaat bevoer ik de uitgekozen stekken driemaal per week met een paar handjes thuis afgedraaide Cell en Activ8 bolletjes. De voerhoeveelheden houd ik laag omdat de watertemperatuur nog rond de 10 graden schommelt. Ik besluit om pas vanaf 12 graden ‘water’ te gaan vissen!

Eindelijk: de eerste nacht!

Dankzij een boot kom je op stekken die normaal gesproken buiten bereik liggen…

Na drie weken voeren geeft de thermometer 12,2 graden aan en breekt het eerste nachtje op de nieuwe boot aan. Het is allemaal nog wat onwennig en vooral spannend. Helaas verloopt het erg rustig en kan ik de ontmaagding niet opleuken met een vangst. Maar heel eerlijk had ik dat ook niet verwacht. Het vertrouwen in deze stek is niet weg want het is nog vroeg in het jaar. De volgende nacht wordt stek nummer 2 bevist. Een plek waar ik in het voorjaar hoge verwachtingen van heb. Op deze stek ligt de bateau voor de doorgang die leidt naar het ondiepere gedeelte van het water. Daar zal de vis zich vroeg in het jaar al bevinden omdat het water daar sneller zal opwarmen. Tenminste… dat is de theorie 😉

Vol goede moed en met een grote smile op me gezicht stap ik de boot op en vaar de mijn oorlogsschip het jachtterrein in. Ik ros de steekstokken het veen in, maak de rigs in orde en drop ze op de juiste spots. Als de avond valt en de zon achter de bomen zakt stap ik de kajuit van de boot binnen en zet de sounderbox aan. “Zal deze me vannacht of misschien in de loop van de avond nog wekken?” denk ik bij mezelf. Ik hoop het! Mijn nachtlampje leg ik op tafel en m’n slippers wijzen de juiste kant op. Ik ben er klaar voor!

De eerste vis is een feit en dat het meteen een 30+ vis zou zijn maakt het allemaal nog mooier. Overigens kwamen er deze sessie geen andere vissen op het droge.

Het is 5 uur ’s morgens als ik een enkele piep krijg op de rechter hengel. “Zal de eerste vis dan een brasem zijn?” vraag ik mezelf af… Ik stap in de gereedstaande slippertjes om maar eens buiten te gaan kijken en op dat moment begint de sounderbox uit volle borst te schreeuwen. Onbehouwen vlieg ik naar buiten en gris de hengel van de rodpod. Omdat er hier en daar nog wat obstakels onderwater liggen stap ik direct m’n rubberboot inom alle risico’s uit te sluiten. Rustig dril ik de vis af vanuit de rubberboot en al snel zie ik dat het om een bekende schub gaat. Voor mij een fantastische begin van wat een schitterend jaar zou gaan worden!

Paaitijd

Exotisch bezoek, en dat in het Groene Hart van Nederland.

In de volgende nachten komen de vangsten maar lastig op gang. Ik vang slechts af en toe een vis en de mooiere exemplaren van het water laten zich nog niet zien. Toch weet ik zeker dat ze zich in deze regio schuilhouden. Ik check het weerbericht met regelmaat in de hoop dat de paai nog even op zich laat wachten. De vissen zitten op topgewicht en ik will maar wat graag een paar zwaarlijvige dames strikken!

Eén van de vissen uit het late voorjaar.

Het kwik in de thermometer loopt op en het paaigeweld kan ieder moment losbarsten. Zo snel mogelijk probeer ik nog een paar nachtjes te vissen voordat de vis volledig afgepaaid is maar het mag niet baten. Er komen enkele vissen uit maar niet de exemplaren waar ik op hoopte. Dat wil niet zeggen dat ik ontevreden ben over dit voorjaar: er zijn toch een leuk aantal vissen gevangen waarvan een paar mooie exemplaren. Met het losbarsten van de paai zit het voorjaar er op en betekent het dat de vissen zich weer gaan verspreiden over dit uitgestrekte plassengebied.

De zomer in het vizier

Eenvoudig maar effectief!

Het is nu begin juni en we gaan ons klaar maken voor de zomer. Ik heb ervoor gekozen om dezelfde stekken als in het voorjaar te bevissen. Dit omdat iedere spot zo z’n vissen heeft opgeleverd. De stekken worden wederom 3 maal per week aangevoerd met Cell & Activ8 boilies en waar ik in het voorjaar met kleinere bollen voerde zijn het op nu 24 mm ballen die ik in het water plof. Dit om de aanwezige brasems van de stek te houden. Dat blijkt met deze grote bollen gelukkig goed te lukken aangezien ik er de hele zomer welgeteld 0 hoef te onthaken.

Ik voer en vis met attractief aas

Ging er in het voorjaar een kleine kilo per stek in, nu heb ik dat op opgeschroefd naar 2 á 3 kilo per stek. Het zal mij gaan benieuwen hoe de vis hierop zal gaan reageren. Het bestand is niet enorm en men zegt dat de vis hier snel verzadigd is. Maar dat je niet altijd naar de andere vissers moet luisteren is me dit jaar wel duidelijk geworden. Na een aantal weken gevoerd te hebben. Is het nu de tijd om te zien of het intensieve voorspel z’n vruchten afwerpt.

Er zijn slechtere uitzichten denkbaar om bij te ontwaken 😉

Vol goede moed steek ik de stokken in de bodem en leg ik de boot stevig vast. Het zonnetje brandt goed en het is nagenoeg windstil. Er liggen tal van bootjes op de plassen. Overal zie je de kids zwemmen, springend van een brug of duikend vanaf een boot. Dit zijn nou niet echt de omstandigheden waar een karpervisser op zit te wachten. Toch zegt iets in mij dat het weleens een goede nacht kan gaan worden! De hengels worden uit gevaren, de één op een kopje van een eiland en de ander op een lelieveld dat voor de boot ligt.

De avond valt en de laatste bootjes vertrekken van de plas. Eindelijk de rust waar ik op wachten: het water ligt er prachtig bij ik staar naar m’n hengels. Exact in deze oase van rust heeft een karper andere plannen want de waker knalt tegen de hengel aan en er volgt een geweldig geluid dat iedere karpervisser kan waarderen.

Deze vis heb ik en pakt niemand mij meer af

Ik pak de hengel van de steun en voel direct de het weleens om een schitterend exemplaar kan gaan, een heuse ‘plassenbak’. Iets waar ik stiekem al het hele voorjaar achteraan zit! Ik besluit om de vis vanaf de grote boot te drillen. De karper blijft lang diep aan de bonken op de top kan het niet missen dat het om een topvis gaat. In een schim zie ik ook dat het een schub is en dat kan er weleens eentje zijn van het oude bestand. Enkele minuten later geeft de vis zich ineens over en steek ik het net onder de strijder. Ik werp een blik in het net en zie een breed geblokte schub hem relaxt liggen chillen.

Zomaar een fotootje voor jullie, maar voor mij een plaat waar fantastische herinneringen aan kleven.

Wat een fantastisch moment en in plaats van dat ik het uitschreeuw kijk ik wat ongeloofwaardig om me heen. Ik kan het nog even niet bevatten wat er zojuist is gebeurd. Rustig haal ik de vis uit het water en ik vermoed dat het wel eens mijn eerste Nederlandse 40-er kan zijn. De naald van de Ruben Heaton krijgt een flinke zwieper en komt één streepje voor de 20 kilo hangen. Ben ik nu minder blij? Nee.. zeker niet! Wat een fantastische vis met geweldig brede schouders. Nu weet ik het zeker: dit jaar kan niet meer stuk!

De koek was nog niet op

Het drijvende basiskamp.

De hengel wordt voorzien van een nieuw rigje en met een smile op m’n gezicht vaar ik deze weer naar het kopje van het eiland om hem terug te leggen op het kleine harde plaatje van 1 vierkante meter.

Eén van de heerlijke zomerschubs die ik wist te landen.

Deze nacht word ik nog liefst 4 keer gewekt door een protesterende beetmelder en scoor ik zowaar 4 fantastische karpers: 2 spiegels en 2 schubs. De nacht vliegt dan ook voorbij en voordat ik het weet zie ik de zon weer boven de bomenrij opkomen om de plas in een prachtig decor om te toveren. De plassen ontwaken uit alle hoeken komen de plezier bootje aanvaren opzoek naar een fantastische dag op het water.

Voor mij is het nu de tijd om de hengels op te draaien en een frisse duik in de plassen te nemen. Zo’n duik na een geweldig drukke nacht doet een mens goed. De zomer vliegt in een rap tempo voorbij en af en toe pak ik nog een nachtje. Blanks draai ik niet, maar echte monsters komen niet meer op de kant. Met augustus in aantocht breekt de zomervakantie aan. Tijd om de boot even een paar weekjes in de haven te laten rusten. Ik ga met m’n chick naar Italië en zie de plassen over 3 weken weer terug!

Dit was het einde van deel 1. Over een paar dagen droppen we het tweede deel waarin Peet ons mee het najaar in neemt. Wat er dan aan boord van zijn bazenboot gehesen wordt zal je mond doen openvallen! #nederlandseparels #hakkebar

Stay tuned!
Peter van der Star