Hardcore Hengelen

Rainbow lake gesitueerd in “Les Landes” en eventjes boven Bordeaux, staat niet meteen gekend om zijn “subtiele” manier van vissen. De mensen die er al gevist hebben kunnen dit meer dan beamen. De Rainbow manier van vissen verschilt grondig met wat wij hier in onze contreien gewend zijn. Wie de eerste keer voet zet aan de oevers van het hedendaagse karper mekka wordt instant overvallen door een overweldigend gevoel, de brute natuur en natuurlijke de onderwater bewoners maken vele gevoelens los. Rainbow lake is niet zomaar een karperwater, maar een water waar de nodige “skills” nodig zijn om het te bevissen.

Na een afwezigheid van 18 maand kon ik vorige week nog eens een poging wagen om een gigant te strikken. De voorbereiding, de reis en nog wat andere randzaken maken het altijd een hachelijke en tijdrovende onderneming. De standaard procedure van aas in te slaan (in mijn geval KGBbaits), hennep te koken en zwarte tijgers werd uitgevoerd tussen de werkweek en de gezinsactiviteiten door. De spoelen werden voorzien van Gardner Hydro Sink de zwaarste variant uit het gamma, en standaard werd er door mij ook een Sure Shock leader van 10 meter gemonteerd, en deze in de 80 lb variant. Nu hoor ik waarschijnlijk al velen denken moet het daar echt zo zwaar. Eigenlijk kan ik hier enkel ja op antwoorden, maar de dikke 80 lb leader heeft een tweeledige functie. Ten eerste beschermt hij tegen het vele onderwater obstakels in de vorm van verzonken bomen en wortels, maar door het feit dat de Sure Shock leader zo dik is, rolt hij als het ware over de obstakels zonder er zich in vast te snijden. De enige constante die ik kan geven is hoe dikker de leader hoe minder kans op verspelen of in het “houten” obstakel vast te raken. Misschien is een tip hier wel op zijn plaats…betreft het houten obstakels kies dan altijd voor “nylon” op “copolymeer” lijnen, maak nooit de fout om voor braid of andere gevlochten voorslagen te kiezen. Door de immense druk en spanning hebben gevlochten leaders de neiging om zich echt vast te zagen in een houten obstakel, eenmaal dit het geval is dan ben je echt kansloos en zit het zaakje muurvast. Stenen obstakel zoals in kanalen (basaltblokken) of mosselbanken, zijn dan weer meer gebaad met een gevlochten voorslag. Dit even terzijde. De onderlijn werd standaard door mij opgebouwd uit een Vigilante spoel 35 lb en een vlijmscherpe Continental Mugga maatje 2. Ook hier weer geen compromis maar componenten die mij hun deugdelijkheid daar al meermaals bewezen hebben. Misschien een woordje uitleg over onze Vigilante. Onze Vigilante komt in drie uitvoeringen zijnde 25lb, 35lb en 45lb. Het is een product dat we oorspronkelijk uitbrachten als voorslag materiaal en de zware variant als hooklink materiaal voor meerval takels echter het product wist mij onmiddellijk te bekoren als onderlijn materiaal. Het is een samentrekking van dyneema vezels met een special coating die ze nog eens beschermt tegen door schuren. Als samenvatting van het product heb je eigenlijk een “soft braid” onderlijn materiaal maar door de behandeling met een coating blijft het toch nog wat “stijf” aanvoelen. Het beste van twee werelden als het ware. Mijn favoriet voor Rainbow is de 35 lb variant, voor Europese visserij is de 25 lb perfect, denk maar aan kanaal rigs bijvoorbeeld. Ook kies ik standaard op Rainbow een onderlijn van minimaal 25 cm, dit voor het simpele feit dat ik hard geloof dat hoe langer je onderlijn is, hoe makkelijker een echt dikke vis er zich kan aan haken. Ik ben er honderd procent zeker van dat echt dikke vissen hun aas vanop een afstand naar binnenzuigen en zo een ‘te’ korte onderlijk kunnen detecteren. Ook kan de morfologie van een echt dikke vis (lees dikke pens) er voor zorgen dat ze vanop afstand hun aas moeten “aanzuigen”. Voer tot nadenken, maar ik geloof er hard in.

Het gegeven dat Rainbow echt bezaaid ligt met omgevallen dennenbomen en oude stronken die werkelijk dienen als “holding area” maken het ook altijd wijs om met een boeien systeem te vissen. Dit kan je makkelijk zelf vervaardigen door kleine flesjes water of melk te monteren (leeg weliswaar) of door gebruik te maken van grote polyballen, deze kan je kant en klaar kopen of een bezoek aan een hobbywinkel brengen en ze zelf in elkaar knutselen. In grote lijnen is dit mijn “plan de campagne” en de manier waarop ik Rainbow aanpak op gebied van vistechniek. Het spreekt dan ook voor zich dat zo een polyball het gebruik van een zwaar lood noodzakelijk maakt. Persoonlijk maak ik graag gebruik van zogenaamde “grippa” loden en dit tussen de 260 gram en 300 gram. Het gebruik van zo een zwaar lood heeft dan ook nog eens als voordeel dat de vissen zeer goed gehaakt worden. Bij een aanbeet is het dan gewoon zaak om rustig te blijven, geen zware druk te zetten en zo vlug mogelijk naar je boei te varen, eenmaal boven je boei, kan je meestal rustig je vis afdrillen en de keren dat het toch nog fout liep kan ik echt op een paar vingers tellen.

Alle bovenstaande “gegevens” klinken mooi en dat zijn ze ook, het moet ook nog altijd in “praktijk” gebracht worden. Zoals hierboven dus reeds aangehaald vertrokken Bart en ikzelf dus nog eens voor een weekje Rainbow plezier. De reis verliep voorspoedig en na een nachtje karren met een kleine slaappauze stonden we op zaterdagmorgen 09.00 uur aan clubhuis, Pascal de eigenaar hete ons welkom en onder het genot van een tas koffie werd er over koetjes en kalfjes gekeuveld. Om 11 uur kregen we de Go van Pascal en konden we onze stek 6 vervoegen. De stek staat gekend als “the fridge” en geloof mij in de maand november maakt de stek haar naam meer dan waard. Onder het genot van een “milde” regenbui werd ons kampement opgebouwd en werden de hengels één voor één uitgevaren. Aangezien de jongens voor ons op 6 al vertrokken waren, hadden we niet echt aanknopingspunten vanwaar zij hun “handvol” vissen hadden weten te strikken. Het werd dus een operatie op goed gevoel en een beetje watercraft. Na de hengels gedropt te hebben werd gauw de Carp Duvet opgezocht en werd de nodige slaap ingehaald. Zondag kondigde zich aan als een stormdagje met veel regen en hevige windvlagen, de dag hing voorbij zonder enige actie op het water. De nacht van zondag op maandag dropte de temperatuur dramatisch met meer dan 10 graden en nachtvorst was ons deel. Tegen het ochtendgloren vertrok mijn verste hengel en de eerste vis van de sessie was meteen een mooie exemplaar van 24 kg rond. Door de drop in temperatuur en de hoge luchtdruk hing echter het water voor 60 uur op slot. Her en der werd wel een fraai exemplaar genet, maar het gros van de stekken moest het stellen met een kruimels. Het hoge drukgebied hield de hele week stand en er werd dus niet bijster goed gevangen. Op de valreep kon mijn compagnion nog een fraai exemplaar van bijna 25 kg netten, dus we hingen naar huis met een smile van oor tot oor.

Het karpermekka is dus niet altijd een mekka, maar door goed voorbereid te zijn, door de juiste componenten uit te kiezen voor je type visserij, wisten wij toch maar weer de schamele 5 aanbeten die we hadden te verzilveren. Het monster moet nog maar even wachten

Tight Lines
Chris Vandenhaute