Het begon allemaal lang geleden door te wandelen rond het complex jaren geleden. Er zwommen toen al bangelijke vissen rond. Dit is nog altijd zo de dag van vandaag. Het water is bij mij op de achtergrond geraakt door gezeik met de locals die er in de tijd visten en alles claimde. En dat niet mijn ding was, om op zulk water te vissen waar deze belachelijke praktijk van toepassing was, maar ik deed toch men jaarlijkse wandeling en meer mensen zegde me ga er gewoon vissen en doe je ding. Het is er enorm veranderd van mentaliteit en de locals van toen zijn er allang niet meer.
Vorig jaar 2018 heb ik de knoop doorgehakt om in het voorjaar 2019 vroeg te starten, zo dat ik er men eerste stapjes alleen kon zetten en dat was net wat ik nodig had om erin te komen. Ik wist waar ik voor ging en ik bleef op het voorste gedeelte van het complex en concentreerde me op dit deel ervan. Het zijn 6 waters die op één of andere manier in verbinding staan met elkaar, en je dus niet weet wie waar de vissen zitten. Er is nog een water waar ik men oog op laten vallen had op het complex dat niet in verbinding staat met de andere waters. Het heeft een eigen bestand en iets gemakkelijker is, dus mijn back up plan als het elders wat te hard werd en het blanken te veel word! Omdat het niet altijd simpel en gemakkelijk is op de andere waters.
Aas keuze en rig keuze was allemaal in orde, de rigs vingen de vissen op andere waters dus dat zat goed en in men aas was ik ook gerust dat het ging werken.
In februari begon het enorm te kriebelen om te gaan. Tussen de open deur dagen door heb ik eind februari men eerste 2 nachten gevist en geblankt. Maar ik heb het één en ander geleerd i.v.m. de topografie van de bodem, paar leuke foto’s en een geweldig gevoel om ergens eindelijk na jaren echt te vissen was het top er te zijn. Ik kon niet langer wachten om terug te gaan. Ook al was het nog vroeg in het jaar. Dus na een paar open deur dagen die ik deed om “Gardner Tackle” te helpen was ik eind maart terug voor 2 nachten. Het was in deze sessie dat iemand tegen me zei dat het eigenlijk wel een water was waar de vissen dol zijn op vismeel bollen. En ik met de cell bezig was ik een beetje in het gedacht, ik moet iets gaan proberen en wil het nu lukken dat ik in het najaar 2018 Link heb besteld van “Mainline baits” en ik al wat kilo’s had gerold en ik zelf link bijhad op deze sessie. Dus rechter hengel uit gedraaid en de ronnie rig vervangen door een een german rig en een link dumbel bottom bait plus een link pop up on top om dus een snowman te presenteren om de dansvloer. De dansvloer is dus de spot waar ik aan het vissen was. Een kleine spreiding van wat link bollen in de omgeving en ik was er helemaal klaar voor.
De german rig was gemaakt uit een conti mugga maat 6, een hook swivel om met een hair het aas te monteren zodat het met de snowman enkele millimeter boven de haak zweeft zoals ik graag vis. Een hook stop en alle andere dingen die ik nodig heb om deze rig te maken, onderlijn materiaal is sinds de eerste sessie een in die periode een in test van de nu uitgekomen ultra sink onderlijn materiaal. Een onderlijn materiaal waar ik sindsdien met vis en op het moment, mijn nummer 1 keuze. Een uur later was het bingo en men eerste vis van het ct complex was in het net! En wat voor een vis!! Zie maar naar de foto’s…
Rond deze tijd kwam ik ook tot de conclusie dat er een gesloten tijd was op gesloten waters (te lang op de kanalen gevist en helemaal vergeten) dus een 3de sessie werd gepland waarop geblankt, daarna werd er een 4de sessie gepland, deze 4de sessie zou de laatste zijn omdat er een Uk trip op het plan stond. Die 4de trip was weer een goede en heb ik 2 vissen gevangen.
Ik was heel blij met wat ik ving, maar vond het ook wel jammer dat de gesloten tijd er bijna aankwam en er dus geen tijd meer was om nog een sessie in te plannen. De trip in de Uk was tot 5 mei nog even voor dat het begin juni was. De eerste keer terug was het complex compleet anders. Volledig groen aan de bomen, maar ook in het water. De put waar ik voor de sluiting succes had stond vol met wier en na wat zoeken vond ik niet echt waar ik naar op zoek was, op de zogenaamde dansvloer. De spots waar ik viste stond wier op en dus niet te bevissen. Even een pauze hier op de put en men geluk maar op het andere water beproeven. Ik heb er 2 sessies gevist voor mijn zomer stop en ving een 12 tal vissen in die twee trips, weer was het succes op die german rig zoals je ze hier op de foto zag.
De zomer is niet echt mijn seizoen. Het was ook dit jaar veel te warm voor mij en dus viste ik maar 2 keer in juli voor een nacht of 4 in Frankrijk waar ik enkele vissen ving op tijgers en de garman rig, deze rig doet het voor mij heel goed.
In augustus was het de “Gardner tackle” benelux social team op een groot water in België, maar weer veel te warm om te vissen maar ondanks enkele bijvangsten en geen karper te bespeuren. In september was er onze najaar trip naar Engeland waar ik weer blankte, net als in het voorjaar. Maar het is meer dan vangen alleen, het is altijd geweldig leuk vissen in de Uk en onze vrienden daar te zien. Er werd weer wat content gefilmd (ik samen met Alan Stagg). Men maat Kurt wist een knappe schub te vangen waar ik enorm blij voor was, want het is zen eerste Uk vis van een toch wel moeilijk water zijnde roach pit.
Terug in België viste ik nog 2 maal op het gemakkelijkere water op het complex en ving ik weer enkele leuke vissen en het blanken was ik snel vergeten. Het is ook daarom dat ik af en toe wel eens op dit water vis gewoon, om eens wat actie te beleven. Zo hou ik het ook vol en brand ik niet op door te veel te blanken op de moeilijkere waters waar ik toch ook op vis.
Volgende sessie, men 5de op het water (13de sessie van het jaar) was voor mij geen ongeluk getal want dit was eigenlijk wel de cherry on the cake sessie voor mij. Na 2 vissen in de eerste 12u op mijn standaard german rig viel het stil, maar door één hengel te veranderen en een ronnie rig te vissen met een witte pop up, ving ik nog 6 vissen deze sessie en was ik een klein beetje blow away. Er zat een terug vangst bij maar dat kon de pret niet bederven!!
De volgende sessie zat ik weer op het punt en ving ik één vis, en ja hij ziet me graag. Want het was voor de 3de keer Heinz. November en ik dacht van het najaar/winter hier door te vissen maar dat is toch niet zo een goed plan want de volgende 5 nachten waren weer blank en het bleek hard te zijn. Het water heeft totaal geen winter vorm. Buiten enkele heel goeie vissen die gevangen werden door één local, die enkel overdag vist maar het water al jaren bevist, was er niemand anders die er deze tijd nog viste en ik er dus ook maar zat voor niets.
Voor mijn laatste nacht was ik dan verkast naar de gemakkelijkere put waar ik die avond een kleine schub ving voor mijn moeite, en weer op de german rig. Dit was men laatste sessie op het complex. In het voorjaar kom ik zeker terug om verder te vissen en vangen wat er op mijn verlang lijstje staat.
Begin december staan er een paar andere dingen dan vissen op de agenda maar ik hoop om nog één sessie te doen voor het jaar om is. Maar dit is een ander verhaal… Mijn jaar in het kort samen gevat, 50 nachten en 36 vissen gevangen en ik heb me enorm geamuseerd! Ik kijk al uit naar 2020 en wil via deze weg ook “Gardner Tackle” bedanken voor de steun/suport!!
Tight lines,
Tommy De Cleen
Leave A Comment