Karpervissen – Le Petit Canal – Jurgen

Aanpak

Samen met vincent willen ik zo een klein kanaaltje aanpakken, al hoewel klein… Als we het echt kritisch bekijken mogen we ook spreken van + 100km water.

We spreken af op een doodgewone dinsdag… nadat er heel wat heen en weer bericht is, besluiten we een stukje water nader te bekijken waar ik in het verleden vaak gevist heb, merendeel als vaste stok visser. Kilometers hebben we “a pied” met peilhengel aflegt. Opzoek naar beweging van karper,vaak lange momenten stoïcijns stijf blijven staan aan grote wierplakaten en lelievelden. Hopend op een glimp van karper. Elk sas wordt gecontroleerd op bovenzwemmende sluishoppers… Maar niets,totaal niets hebben we die dag gezien. Nochtans was het een mooie zomeravond. Het minst dat men dan mag verwachten is karper aan de oppervlakte… Maar niets is minder waar…

We bespreken de sluisstukken, interessante dieptes, Dat was ook het enige wat we konden doen zonder enige indicatie van vis. De boilies gaan te water en daags nadien zal een eerste sessietje plaats vinden.

Ik begin mijn nachtshift iets vroeger, Heel de dag wordt er vlijtig en op hoog tempo verder gewerkt, we willen namelijk voor 17u aan de waterkant zitten om rustig en stil alles op te zetten. Het kanaal is op sommige plaatsen amper 20m breedt, dit in combinatie met de stille omgeving zouden de karpers wel eens snel kunnen verstoord worden.

Vincent vertrekt iets vroeger en zou me briefen wanneer hij terplaatse is.

Telefoon gaat over… Vincent… Met slecht nieuws! 3 karpervissers hebben zich gesetteld rechtover de stek die we aangevoerd hebben. Gaan ze blijven nachten of toch huiswaarts keren. Je mag wel stellen dat Vince the prince redelijk beter franstalig geletterd is als mezelf en stapt onopdringerig doch geïnteresseerd naar hen toe. Na een praatje was hij te weten gekomen dat ze niet bleven nachten en dat er geen spoor van karper was… Enkel 3 brasems hadden ze geland. Hun luidruchtigheid gecombineerd met brasem was voldoende om die stek te laten voor wat ze was.

Vince besloot om het werk van daags voordien te hervatten en het kanaal werd weer afgegluurd.

Doordat de zon nog prominenter aanwezig was, was de kans veel groter dat hij deze keer wel karper kon spotten… En zo geschiedde! Een 10 km verder en 2 korte sluisstukken na elkaar had hij karper gespot tussen de waterplanten… Inmiddels was mijn dagtaak ten einde en kon ik mijn met – een al op voorhand geladen wagen – vertrekken. Onderweg moest er enkel nog beslist worden welk sluisstuk… Zoals elke karpervisser wel weet sprak het antwoord voor zich…. Waar zwom de betere van de 2? :-D

D-day

Aangekomen op het uitgekozen stuk, konden we alles minimalistisch opstellen, dat was ook nodig want daar was ook de enige mogelijkheid om een kleine bivvy op te stellen, want laten we eerlijk zijn, de kleinste bivvy’s zijn nodig om niet op het jaagpad te moeten zitten… Meer zelfs, bij het opzetten kwamen zelfs de sluiswachters al melden dat we moesten opletten, “in het krieken van de jour” zouden deze heren al druk in de weer zijn om het water met behulp van de sluizen te regelen… Ze gaven namelijk lichte regen op en er zou ook nog plezier vaart door gesluisd worden… dat deze jaagpaden ook druk bereden werd als “binnenweg” naar de naburige dorpen hadden ze waarschijnlijk vergeten te melden…

Tss de waterplanten werden open stukjes gezocht… Niet makkelijk deze tijd van het jaar daar. 2 woensdagen werd er geblankt… Dat we het niet makkelijk zouden krijgen hadden we verwacht,maar 2 maal.. als geslagen honden keren we teleurgesteld en met een hoop vragen huiswaarts… 3 keer is scheepsrecht… niet?

Ik besloot om het over een andere boeg te gooien. Met een kanaal vol hoog kruid en lelievelden moet je niet beginnen met gewone nylon. Ik had eerst gekozen voor spoelen met gevlochten lijn en voorslag, maar die werden nu geruild voor Mirage Fluorocarbon 37mm. Deze zou afgewerkt worden met de vigilante 35/100. Oorspronkelijk was de vigilante ontworpen als soepel gevlochten voorslag materiaal, maar deze is zo sterk en soepel dat dit meer als onderlijnmateriaal gebruikt wordt door iedereen. Ik wou deze zowel als voorslag (7 tal meter) als onderlijn gebruiken en dat met een Covert Dark Talon Tip maat 4, afgewerkt met krimpkous en shot on the hook.

Verder zou ik mijn lijn meer dan 80m uitstappen en zeer slap in eigen kant vissen, doch doormiddel van wasknijper en V-steunen retestrak naar de hengel toe. Met behulp van een onderwatercamera werd er naar kale plekken gezocht…Ik wou deze keer 100% zeker zijn dat alles mooi en vrij op de bodem lag, als je het in je “karperuitzet” hebt, zou het dom zijn om dit niet te gebruiken ;)

Plots krijgen we visite visite… van locals,in begin waren ze nogal argwanend… Vlamingen op “hun” kanaalstuk… maar na verluid van tijd werd er volop gepraat en kwamen de tongen los kwa vangsten… Man dat viel alles behalve mee…. Met (amper) 18 stuks vorig jaar met minstens 3 nachten/week vond ikzelf dit enorm povertjes…dat gehoopte scheepsrecht viel loodrecht de schoenen in… er werden wat facebook profielen uitgewisseld en de “veel successen” kwamen onze kant op.

Naaktslakken

Nadat ze vertrokken waren had ik nog wat werk… na de vorige sessies was ik het nogal beu om elke ochtend alle slijm,sporen en naaktslakken zelf te moeten verwijderen wanneer we ontwaakten.

Man dat geslijm… Om kotsmisselijk van te worden…

Deze keer had ik zout meegebracht, door gewoon een cirkel rond de bivvy te strooien was ik haast zeker dat ik een zuivere en slijmvrije ochtend te gemoed ging komen… En idd op het eerste zicht no slimy’s in de nabije omgeving van tent en bedchair.

Omstreeks 3 u snachts, na nog een paar jupilers en juist in onze eerste slaap verkerend, krijg ik 3 korte piepen gevolgd door een aanhoudende fluiter… Ik besef wel goed dat ik snel moet zijn om de vis te blokken en uit de lelievelden te houden. Volledig schoenloos en soksgewijs loop ik over het jaagpad… Manmanman… hoeveel voze naaktslakken ik platgetrapt heb… pfff ik ben er zeker van dat je er een volledig huis van behanglijm had kunnen voorzien…

Onderweg verlies ik een onderdeel van mijn molen die door de rush was los gekomen… u begrijpt dat dit volkomen onmisbaar was om het drillen en opspoelen te kunnen verder zetten. Met het schepnet al in zijn hand doorzoekt Vincent het gras aan de kanten… Eureka! De speld in de hooiberg was net op tijd terug gevonden als vince the prince zijn verste hengel ook een runnetje nam.

In ware Usain Bolt style spurt hij naar zijn hengels die toch wel 125m verwijderd staan van de mijne. Op een redelijk open stuk kon hij probleemloos zijn vis afdrillen.Bij mij ging het niet zo vlottjes… de karper had zich ondertussen volledig tussen de lelies gesponnen.

Ik voelde nog een degelijk tegenwerkende kapper. Maar ik besluit toch om de molens potdicht te draaien en wat meer druk op te bouwen.

Wanneer de druk het hoogste is besluit ik mijn molen volledig open te zetten. Als een speer gaat hij er van door en blok terug onmiddellijk.

Op dat moment werden de grote lelies volledig afgesneden door de Mirage fluobarbon. Man, wat is dat sterk spul!

Een prachtig beschubde spiegel voor mij en een kleiner schubje voor Vince lagen op de mat.

We besluiten onze vissen eventjes te zakken en proberen nog wat slaap te vatten… Inderdaad proberen… Niet heel veel later gierde mijn ATT het uit, in volledige extase maar full concentraded dril ik de vis af. Deze mag even uitrusten in de recoverysling terwijl ik de camera in gereedheid breng.

Is het niet normaal dat die 2 blanks al vergeten waren als er plots 3 stuks op 1 nacht de revue gepasseerd hadden… Ik denk het wel!

Door de vele beplanting konden we in het ochtendglore 3 donkere karpers op de gevoelige plaat zetten,die beschubde spiegel… Een echte donkere beauty!

Ik doe nadien nog 1 extra woensdag nachtje alleen, waarbij ik nog 1 spiegel en 1 schub en 3 muskusratten weet te vangen… Man wat haat ik die verdomde waterratten… En zeker als je alleen zit en ze van de haak moet ontdoen!
Met een smile tot achter de oren rij ik terug huiswaarts en de Familievakantie dringt zich op. Voor het najaar zijn de pijlen elders gericht.

Maar dit kanaal heeft mijn interesse terug doen aanwakkeren. In het voorjaar staan we er terug, deze stek of ander sluisstuk weet ik nog niet. Afwachten tot ze zich aan het wateroppervlak laten verraden…

Wat ik wel weet is, dat Inspelen op de situatie en veranderingen durven doorvoeren meestal loont… en die Mirage fluorocarbo… fantastisch materiaal dat gewoon niet meer van mijn spoelen afgaat!

Slack Lines…

Jurgen Vandenstorme