Tussen Alle Drukte – Jurgen Vandenstorme

Observeren

3 weken voer ik dagelijks een zeer kleine hoeveelheid boilies. Ik had mij voorgenomen om nog niet te vissen , het was ook nog maar begin februari. Temperaturen waren nog zeer laag en ik had gezien dat de bewoners al hun oud brood te water lieten, was meteen ook de reden waarom er zoveel eenden zwommen. 10talen hadden er hun vaste stek van gemaakt. Hoe zou je zelf zijn als de sneden brood zomaar zonder enige moeite in je bek vlogen…. spot ik daar bij tijden geen lippen aan het wateroppervlak?

Het was me trouwens opgevallen dat de plaatselijke traiteur zijn afval/overschot vaak in het water deponeerde. Aardappelen, stukken worst , pasta… als dat geen lokvoer is voor onze beschubde vrienden. Ok, ik moet toegeven, was ook de reden waarom ik hier juist een kans wou wagen 😏.

Bezinnen en genieten

Het viel me enorm op dat tussen al deze herrie van mensen, (brom)fietsen, (politie-brandweer) wagens je toch innerlijke rust kon vinden. Het valt me zelfs op dat ik op de duur in 1 of andere sfeer bevond die me 1 maakte met de rivier, ik sprong al niet meer recht wanneer de sirene van de brandweer aanzette om uit te rukken. Maar terwijl ze op 2 meter van me voorbij raasden, zat ik niet verpinkend te kijken naar duiven onder de brug, eenden die een afwachtende houding aannamen tot wanneer hun diner geserveerd werd, kleine witvis die opgejaagd werden door kleine baarzen… meermaals zag ik zelfs de burgemeester, die trouwens een steigertje heeft in zijn tuin aan de oevers van de rivier,het pad afstappen langs het water. Aan de tijd van terug komst kon ik perfect uitmaken dat hij tot aan de kapel stapte die aan de oevers van de rivier staat. Eigenlijk is dat geen echte kapel, maar eerder een zeer oud tolhuisje dat vroeger dienst had waar de schippers hun doortocht moesten betalen. Meermaals ook daar gevist, ongelooflijk hoe prachtig en idylisch die plek is. De rust die het daar uitstraalt zuigt je er naartoe om er te vissen. De burgemeester vertrok met zijn hoofd in de grond, waarschijnlijk peinzend welke beslissingen hij moest of nog moet nemen… maar kwam terug met opgeheven hoofd. Van veraf kon ik zien dat hij telkens richting rivier en wolken keek, toen hij bij me aankwam stopte hij elke keer, toonde interesse in onze hobby en stelde wat vragen over het vissen… volledig herbronnen maw.

Korte sessietjes

Het was begin maart, de temperatuur begon gestaag naar omhoog te komen en ik vond dat het tijd werd om toch eens de lijnen te water te laten. Ik ben liefhebber om mijn pop-ups zelf te maken, ik vis nu eenmaal graag met tal van verschillende flavours. Weinig geuren kunnen me bekoren, ik weet wel, het zit vaak tussen de oren, maar is dat geen onderdeel van onze hobby? Vertrouwen…?

Mijn favoriet is trouwens een combinatie van evaporated milk, banaan , black currant, talin en black pepper… dit even ter zijde 😊. Ik neem me voor om 1 stok met de Ronnie rig en 1 met een simpele blowback rig te vissen. Haakkeuze beiden met de mugga, onderlijnmateriaal ultra skin en hoofdlijn mirage fluorocarbon.

Telkens zou er amper 2 á 3uurtjes gevist worden. Meer liet het werk (en noodzakelijke nachtrust op een vrije dag daags nadien )niet toe… Pasen kwam stilaan in aantocht en de chocolade eieren moesten weldra vorm krijgen.

De eerste sessies verliepen moeizaam in de vorm van enorm kleine karper. Ik wist dat 400 m van deze stek er een trekpleister was van deze knollen… het was normaal dat ze telkens als eerste aan tafel kwamen.

Aanpassen voeren

Pasop , zoals de meesten wel weten ,bij mij is iedere karper meer dan welkom. Maar elke aanbeet karpertjes van 2-3 kg begint gauw te vervelen. Zodoende dat de smaak naar betere of op zijn minst gemiddelde omvang begint te knagen.
Ik stelde voor om niet alleen s’avonds , maar ook bij mijn eerste passage s’morgens een paar grote handen boilies te water te laten. Zodat dat er zowel snachts als in de daguren voer lag om zo mss betere formaten ook de kans te geven. Baat het niet, schaadt het niet. En inderdaad , het wierp zijn vruchten af. De betere exemplaren schoven ook aan.

Het viel me trouwens op dat ik single hook de kleinere vissen aansprak en icm gecrushte boilies in pva mesh de betere. Ik verwachte door de ietsje meer attractieve pva mesh dat het omgekeerd zou zijn… zo zie je dat het terug geen exacte wetenschap is…

Pva mesh, ook zo iets gevaarlijks… vaak zie ik filmpjes Facebook en Instagram de revue passeren. Iedereen voelt zich wel eens wetenschapper en kok die wil zien wat zijn sexy “geregje” met oliehoudende toevoegingen wel doet onderwater in een pva mesh of zakje.

Prachtig toch hoe je een ware explosie kan waarnemen wanneer de samengeperste Voermassa explodeert in je aquarium… interessant? Jazeker… betrouwbaar? Neen.

Zonder het eigenlijk goed te beseffen probeert men eigenlijk een moment na te bootsen in lente/zomertijd. Men neemt koud water van de kraan. Deze temperatuur varieert van tussen de 18 tot 22°c… wat idd als 38°c wandelend organisme als koud aanzien wordt aan onze klauwen.

Maar krijg je deze explosie ook in najaar/voorjaar of winter bij een watertemperatuur van 3 tot 10°c?

Idd, je hoort me al afkomen , die koudwaterkraantesten kunnen uw visserij sterk belemmeren. Er is meer pva op de markt die niet oplost bij deze temperaturen dan wel. Daarom gebruik ik de pva mesh van Gardner , lost volledig op in de winter en voldoet zo aan de eisen om een degelijke presentie te krijgen in elk jaargetijden .Geen enkel rig gaat bij mij te water zonder dit gevulde “aanhangsel”.

Sociale gebeuren

Het valt me op tijdens die paar avonduurtjes per sessie dat er betrekkelijk weinig vlamingen stoppen om een praatje of interesse tonen in het gene wat ik daar aan het uitspoken was.Buiten de nabije buren zijn het merendeels “nieuwe belgen” die een praatje maken wanneer ze voorbij wandelen.Verschillende rassen en culturen hielden wel een tussenstop om een vragenvuur mijn richting af te vuren. Een poolse roofvisser wist me zo te vertellen dat hij niet meer in belgie viste omdat de wetgeving gewijzigd was en geen roofvis meer mocht meegenomen worden, wanneer ik hem vroeg waar hij ging zei hij nederland.Het viel mij op dat hij tot in de puntjes wist wat hij al dan niet in het verleden mocht.Wanneer ik hem vroeg naar karper,wist hij me te vertellen dat kennissen van hem dit wel deden op deze rivier en aldus danig hun vangsten mee huiswaarts namen. Hij vertelde er ook direct bij dat dat ook geen probleem was aangezien dit tussen bepaalde maten en hoeveelheden mogelijk was.ik stond daar met de mond vol tanden…wat moet ik er tegen beginnen… ik als van de controleur van de toen der tijde aangepote skp-dender? Niets, maar ook niets kon af mocht ik er tegen inbrengen. Onbegrijpelijk eigenlijk… Skp, die er hun werk van maken om uitzettingen te doen en eigenlijk 100m verder, volledig legaal, door iedereen kunnen afvangen worden voor de pan… Het moet niet gekker worden…

Op een mooie avond zat ik er samen met vincent (van den abeele) te vissen ,in de verte komen 3 jongens aan per fiets, hielden halt.Met een niet vlaams doch verstaanbaar accent, spreken ze me aan… Het bleken serviërs te zijn en al gauw werd hun nieuwsgierigheid opgewekt wat ik hier aan het doen was.Na verloop van tijd,want ze waren totaal niet weg te slaan van mijn zijde en begon het ongeduld aan te wakkeren. Ik denk dat ik toch wel 20 keer op 10 min tijd heb moeten zeggen” het gaat niet altijd zo snel als je zelf wil, je moet geduld en aandacht hebben om op karper te vissen. ”Ze deden me eigenlijk een glimlach op men gezicht krijgen wanneer ik hun reacties volledig kon vergelijken van toen mijn zoon voor de eerste keer meekwam…

Niet veel later kwam dan uiteindelijk de verlossende fluiter,ze schrokken zich een bult, wisten totaal niet wat dit voorstelde. Hun besef kwam snel wanneer ze me met een kromme hengel zagen staan… ”hangt er 1 aan,hangt er 1 aan?” Wanneer ik ja antwoordde, lieten ze prompt hun fiets vallen en stonden ze hijgend, vol ongeduld achter men rug. 1 wou zelfs volledig in extase al over het muurtje klimmen, wat ik hem natuurlijk onmiddellijk verbood voor de veiligheid. Toen de vis uiteindelijk afgedrild was en op de mat lag moest ik haast met men ellenbogen werken om toch enige ruimte te verkrijgen om de haak te kunnen verwijderen. Ik zag dat de kleinste van de 3 opeens zeer zwijgzaam was geworden,keek continu, afwisselend naar de vis en naar mij… “Je gaat hem toch niet dood doen ee meneer?”. “neen jongen, we gaan hem verzorgen,foto nemen en voorzichtig terug zetten, willen jullie mee op de foto?” Domme vraag eigenlijk, de meest zwijgzaamste van daar straks veranderde plots in de meest euforische. Met hun duimen omhoog poseerden ze voor een foto, wel 10 keer vroegen ze of ze nog een andere keer mochten weerkomen… Fantastisch toch die enthousiaste jeugd!

Bij het terugzetten zeg ik nog tegen vincent dat de volgende voor hem is. ”ik voel het, ik ga een dikke oma pakken antwoorde hij. Amper een halfuurtje later loopt vince the prince zijn linkse hengel af. Ik neem mijn telefoon en begin het live te filmen op facebook, plots horen we luide aanmoedigen achter ons vanop verschillende balkons va het appartementsblok… Vrouwenstemmen leefden volledig mee terwijl vincent zijn ding aan het doen was.

“en,is het wat? zit er wat moois tussen? Ik draai me om en zie dat hij “touche” had van de iets wat oudere jeugd,zeg maar gerust overjaarse milfen, hilariteit allom natuurlijk. Of ze nu enthousiast waren over zijn vangst of over het feit dat hij onlangs single was geworden en eerder zei dat hij een oude oma ging pakken… het is me tot de dag van vandaag nog steeds onduidelijk…

Paai in aantocht

De temperatuur gaat gestaag de hoogte in,her en der hoor ik dat op ondiepe plassen al karper zich aan het voorbereiden was op de paai.Ik wist dat dit hier niet lang meer zou duren omdat ik me toch in een redelijk ondiepe zone bevond van de rivier.Het was wikken en wegen wat ik zou doen… doorvissen ,een stop inlassen of gewoon het voeren opdrijven… in de hoop dat een betere vis nog net niet aan paaien dacht… Chris Vdh was met zijn dochter Noor een avondje komen bijzitten. Het resultaat was mager, zeer mager… ik kreeg 1 run en bij hem bleven de hengels volledig onbewogen… was het dan hier ook al zover? Na het opruimen ga ik een 400m stroomafwaarts gaan kijken omdat ik toch wat onregelmatigheden hoorde aan het water… En jawel het was zover, het orgie was begonnen… ik voerde op de stek nog dagelijks zeer kleine hoeveelheden, maar wist dat vissen geen zin had.Een week later werd het voeren drastisch aangepast en gingen er grotere hoeveelheden boilies te water, terug zowel ochtend als avond. na de paai moeten ze gewoon weer aan de vreet!

Ik kreeg een berichtje van chris dat mijn pakketje met nieuw speelgoed van Gardner was aangekomen, hij zou het komen afzetten aan het water, vissen deed hij deze keer niet mee… halve finale champions league… ik weet het… Onbegrijpelijk dat Overbetaalde strantjanetten met louis vuitton sacosj interessanter zijn dan aan de oever te zitten… gemiddeld 3-5 km lopen ze… wanneer ik op sommige stekken ga vissen met kar heb ik haast heen en terug icm met nog eens hengels uitlopen meer kilometers in de benen dan hen…… bon genoeg druk gemaakt… wanneer ik mijn pakketje aanneem en hem een jupiler wil aanbieden zie ik dat ik mijn fotocamera niet bij heb… ach ja,zonder dan maar… “kijk bakker ,wanneer je een goeie hebt, bel me… maar wel wanneer het een echte goeie is want ik kijk naar de voetbal”. Mja ,met de paai die net gedaan is verwacht ik eerder een aanval van klein geschut dan wat anders…

De avond bleef stil, ik kijk naar mijn horloge en het is al reeds 22u30… ze krijgen nog een half uurtje en dan zijn we er aan voor de moeite… omstreeks 22u45, rond het einde de reguliere speeltijd van het champions league voetbal krijg ik een zakker, stopt en gaat dan over in een zeer traag lopende run. Ik sla aan en voel meteen een zeer logge dril, kruip over de muur en ga voorzichtig met schepnet over het hoofd de trappen af.Veel weerstand bood hij niet echt en kuste eigenlijk vrij snel het spreidblok.Wanneer ik mijn net wat oplichtte zei ik direct tegen mezelf “sorry Chris, tv uit, sloffen aan, camera pakken en hier langs. Een prachtig dikke brute, doch volledig afgepaaide, schub zat in de sling te wachten op een gratis fotoshoot. Wat als die niet zou afgepaaid zijn…

Free hotel

Tijdens het werk krijg ik een facebook berichtje van Brecht, een zuivere facebookvriend. Wel al eens met gechat, maar nog nooit in levende lijve ontmoet. Hij kwam met de vraag of hij wel eens mocht mee vissen, hij had nog nooit op de rivier hier gevist. Als het mogelijk was liefst een nachtje gezien de afstand.Ik stemde meteen toe en vroeg of hij er iets op tegen had om dat hier in de stad te doen. al een heel lange tijd speelde het in mij hoofd om eens in het hol van de “kleine leeuwen “te vissen. er moet daar toch wel iets beter tussen zwemmen. ik voorde een week stevig door 10 a 12 kg ging er dagelijks gedurende een week in.ik wou prompt de kleinere verzadigen…

Bij de vraag wat hij moest meenemen stond hij verstomt als hij vernam dat we zonder tent gingen vissen… ”en als het regent?”

“dan zitten we toch nog droog makker,amper 50cent heb je nodig en s’morgens krijg je ze terug.” Ik liet hem totaal in het ongewisse. Bij aankomst snapte hij wat de bedoeling was.De speelgoedketen FUN was gelegen aan de oevers van de rivier, ook wel een meter of 4 hoger gelegen, maar met trappen naar beneden. Het schuthok van de winkelkarren werd ons onderkomen. Met 50cent konden we een volledige rij karren losmaken en vanonder duwen… bedchairs openzetten en klaar … zo simpel was dat.

Brecht wist totaal niets van het voeren en vertelde hem dat het er op of er onder zal zitten… ik bevestigde volledig links, op een niet alledaagse manier, mijn banksticks met ATT’s op een hoogte van 4 meter aan de afsluiting, Brecht beneden aan de trappen… 2 ronnie rigs met mugga 4 en ultraskin gingen te water. ik riep nog “ze krijgen een half uur en dan gaat er een grondbol aan…
Amper 5 min later schreeuwt mijn ontvanger het uit… bingo! een spiegel van klein formaat was de pineut. We spraken af dat we run om run gingen vissen. En of het run om run was… maar liefst 24 runs waarvan we 22 wisten te verzilveren kregen we die avond en nacht en op de koop toe allemaal knollen. We konden er s’ochtends hartelijk om lachen… meer dan 80 kg bollen verspreid over een strook van 75m, alles weggevreten door die kleine scharminkels en nog niet voldaan… onbegrijpelijk, wat een hebzuchtige veelvraten!

We kregen onze 50 cent terug, en spraken af dat we dit zeker nog eens gingen overdoen… 14 dagen later krijg ik een berichtje dat hij de langen van forest gevangen had op +30kg… Met die ene vis had hij meer gewicht in de kuip dan hier alles bij elkaar… Over uitersten gesproken.