Frans paradijs
Tijdens de lange wintermaanden was ik al plannen aan het smeden om terug te keren naar het Franse openbare water waar ik al eerder aan de slag was. Omdat ik er al enkele jaren heen ga, zijn mijn verwachtingen erg groot. Ik ben er ooit eens mee naartoe genomen door een goeie vriend en vanaf toen heb ik mijn hart verloren aan dit water. Het is werkelijk een paradijs en van mijn woonplaats amper 160 km ver.
Roeiwedstrijd
Het is intussen eind juni en de eerste sessie staat voor de deur. Daar ik de laatste jaren mijn visserij heb moeten aanpassen door werkverplichtingen en omdat ik nog 2 kleine kids heb, kan ik maar maximum sessie doen van 48 of 72-uren. Helaas draaide de eerste sessie van 48-uren uit op een blank. Dat terwijl ik op de zelfde stek afgelopen jaren een aantal mooie vissen wist te netten. Enkele dagen later belde ik een collega om te zien of hij het zag zitten om een sessie te draaien van een paar dagen. S’ avonds kreeg ik een telefoontje dat hij maar een sessie kon doen van 24 uren. We beslisten de sessie 2 weken te verschuiven. Bij aankomst komen we voor een onaangename verrassing te staan en merken we dat er een roeiwedstrijd gaande is! Nu, het is pas rond de middag dus besluiten we om het rustig aan te doen en onze auto stap voor stap leeg te maken. We pompen de Zodiac op en we beginnen aan de oversteek tussen de roeiers. Vervolgens slaan we ons kamp op voor 48 uren. Tegen de tijd dat alles uitgepakt was en de boel rechtstond, was ook de roeiwedstrijd afgelopen. Daar er zich op de bodem van het meer tal van obstakels bevinden, vis ik doorgaans met braid. Omdat Gardner Tackle mij de afgelopen jaren alles kan voorzien in mijn visserij, gebruik ik enkel de spullen van hen. Mijn hoofdlijn bestond uit de Hydro Sink Braid 22 lb en een voorslag van Slinky 40 lb en de volledige end tackle van Gardner zoals loodclips met een lood van 300 gr. Ik knoopte een Multi rig uit de Ultra skin en de nieuwe Dark Mugga haak maatje 4. Omdat mijn 2 hengels in het wier wil plaatsen gebruikte ik een montage met boei. Ik heb daar de afgelopen jaren leren mee vissen en het systeem heeft me tot nu toe nog niet in de steek gelaten. Ik beaasde mijn hair met een 20mm boilie met daarboven een fluo roze pop-up. De avond valt en we besluiten wat verhalen uit te wisselen tijdens ons avondeten. De minuten, uren gaan voorbij. Ik had al enkele beepjes gekregen op mijn linkerhengel, waarschijnlijk een lijnzwemmer. Het meer bevat ook een grote populatie meervallen en ik wist er de eerste nacht eentje te netten van ongeveer 1,5m. Mijn collega wist enkele brasems te vangen. De rest van de nacht bleef het verder rustig.
Laatste-5-minuten-vis
Doch s’ochtends rond 07.00 uur kreeg ik een snoeiharde run op mijn rechtse hengel, deze met het boeisysteem. Ik spurtte uit de tent en kwam tot de constatatie dat er een roeiboot in mijn hengel was verstrikt geraakt. Met het nodige gevloek besluit ik mijn 2 hengels uit te draaien met het boeisysteem. Dit omdat ik uit ervaring wist dat het een echt nachtwater was. Daarom besloten we alles op te ruimen en ons kamp op te breken. Net wanneer ik aan de hengel kom om deze binnen te draaien, krijg ik 3 biepen en zie ik de top plooien. Ik sla meteen aan maar ik voel niets. Ik spring snel de boot in, maar ik voelde nog steeds niets. Omdat er al aardig wat wier in de lijn geraakt was, moest ik deze constant verwijderen. Plots was alles los en voelde ik een enorme dreun die mijn 10-voeter tot in het handvat deed plooien. Na een dril van 20 minuten zag ik een zwarte schim uit de diepte komen. Een mooie, donkere spiegel van 15,6 kg. Mijn sessie was geslaagd en we keerden huiswaarts. Tijdens de terugrit besefte ik goed moest ik eerst de hengels binnengehaald hebben dat dit uitgedraaid was tot een blank; Dit was dus een laatste 5-minuten-vis.
Trip met vrouw en kids
Het is juli en het is zomervakantie voor mijn kids en mijn vrouwtje. Na enige tijd geleden eens te hebben gevraagd of ze eens mee wou gaan met de kids was het dan eindelijk zover: ze had toegezegd. Omdat dit de eerste keer was samen met de kids besloten we een korte sessie te doen van 36 uur. Bij onze aankomst had ik beslist om voor een gemakkelijk bereikbare stek te kiezen. Helaas een slechte keuze want deze was natuurlijk “kapot” gevist. Voor mijn kroost was het natuurlijk een hele beleving en ik had natuurlijk een klein hengeltje mee om wat voorntjes te laten tikken. Het waren helaas de enige vissen die ik gezien heb die sessie, want de sessie draaide uit op een blank. Maar het was bijzonder goed meegevallen met het gezin en ze wilden de volgende keer opnieuw mee. Dat was toch nog een mooie opsteker om de sessie mee af te sluiten.
Vervolgweekend
Het weekend erop zaten we er immers al opnieuw. Vismaat Bjorn vergezelde ons. Ditmaal langs de overkant, die niet zo makkelijk bereikbaar was met de wagen. Maar het is ons na wat geploeter toch gelukt om naar de stek te rijden. Eenmaal aangekomen zag ik al enkele vissen springen en draaien. Eenmaal het kamp recht en gesetteld op de stek konden de hengels uitgevaren worden. Ditmaal zonder boeiensysteem en op een iets grotere diepte en verder dan de vorige keer. Nog geen 5 uur nadat ik de hengels heb uitgevaren krijg ik een snoeiharde run. Ik schiet als een pijl de boot in en na een lange en enerverende dril van meer dan 40 minuten kwam er een prachtige spiegel van 17,6 kg op de mat. Mijn vrouw stond me al geduldig op te wachten met de weegschaal en weegzak. Nog nooit had ze zo een grote en prachtige spiegel in het echt gezien. Dat is dan een pak indrukwekkender dan op foto. Meteen was ze verkocht en zodoende wou ze ook de volgende keren absoluut mee. Ditmaal om zelf een visje vast te houden! Bij Bjorn passeerden er enkele meervallen de revue.
Het weekend van 15 augustus zaten we er terug met het gezin. Helaas waren de weergoden ons niet goed gezind en de regen viel met bakken uit de lucht. We besloten een kort nachtje te vissen, helaas was er geen karperactiviteit. Enkel de meervallen waren goed los. We besloten dus eind augustus nog een sessie te doen en mijn collega Bjorn zou dan ook terug meekomen. Opnieuw hadden we het geluk dat de stek van onze vorige gezamelijke sessie vrij was. De stekkeuze was dan ook snel gemaakt. Bjorns hengels liggen maximum 1 uur in als zijn 1 ste vis, een mooi schubje, al een feit is? S’Nachts volgde er nog een meerval en een klein karpertje van ongeveer 5 kg voor hem. Op mijn hengels blijft het stil. Omstreeks 05.00 uur loopt mijn buurman zijn hengel opnieuw af. Alles zit potvast en we besluiten samen in de boot te gaan omdat hij niet over de nodige bootervaring beschikt. Eenmaal boven de vis gekomen bleek deze goed vast te zitten tussen een boomstronk. Ik neem even de leiding over, pak de hengel vast en bevrijd de vis tussen de obstakels. Eenmaal de vis los, weer in veilig open water zwom en zo goed als boven kwam zag ik onmiddellijk dat het een 20kg-plus-vis was. Dolgelukkig gingen we naar de kant. Eenmaal gewogen klopte mijn vermoeden: een spiegel van 20,2 kg! Wat een prachtige vis! Na zijn eerdere 2 blanks had hij een welverdiende en een mooie vis van formaat op de kant. Kort nadat zijn vis was gewogen liep mijn middelste hengel af, die op circa 300 meter uit de kant lag. De dril verliep vlekkeloos en al snel kwam ik op de kant met een lage dertiger. Eenmaal ik deze vis met zijn 15,3 kg op de mat zag, oogde deze eerder klein in vergelijking met Bjorns veertiger. Zoals beloofd mocht mijn vrouw op de foto en had ze haar eerste karper vast. Ik ving daarna nog enkele vissen van een kleiner formaat en natuurlijk enkele meervallen. Sessie geslaagd en iedereen gelukkig.
Eenmaal thuis gekomen realiseer ik me hoe mooi het is om met mijn gezin samen mijn hobby, mijn passie te kunnen delen en realiseren.
Leave A Comment