Het Zwijgen Van – Danny De Kruyff

Ik besluit om volgende week voor een dagje terug te gaan en daar tussen in rijd ik in de avond naar het water om een paar handjes voer te verspreiden langs een lange kant waarvan ik denk dat dit de trek route is van de vis. Elke avond word er een rondje gelopen om het water en ergens zie weet ik da het goed zit ik kan dan ook niet wachten en tijdens de veel te lang durende auto rit geef ik extra gas bij. Naar ongeveer een 45 minuten te hebben moeten sturen trek ik de trolley uit de bus en wandel zo een 15 minuten met een volgeladen kar door de bossen. Tussen de bomen door zie ik in de verte al een flinke dauw op het water liggen de kriebels lopen op en voorzichtig nader ik mijn stekkie de steuntjes worden voorzichtig in de grond geprikt en met behulp van twee paaltjes klip ik de lijn op de perfecte afstand secuur word de hengel op de steen harde spot gegooid! Verspreid schiet ik er wat bollies bij en verwacht dan ook niet lang te hoeven wachten dagelijks hebben ze er al flink van kunnen proeven. De bedoeling is geweest om de vissen wat met het aas te hebben laten kennis maken en telkens als ze over de route zwemmen ze meteen met vertrouwen de bollies pakken die er liggen. Dit blijkt dan ook te werken want binnen een uur krijst me ontvanger het uit. Ik zet de lijn op spanning en beetje bij beetje word de slip wat strakker gezet de vechtersbaas weet ik dan ook meteen bij de takken weg te trekken en kiest dan voor de diepte. Het kan niet beter en zo land ik vandaag dan ook weer mijn eerste vis. Een schub niet van heel groot formaat het lijkt net of deze van de kapper komt de vinnen zijn perfect rond geknipt. Meteen word de hengel terug gegooid en ik weet dat mijn werk niet voor niks is geweest. Bijna dagelijks heb ik veel energie gestopt in mijn plan en de keus is goed. Een aantal uurtjes later is het weer prijs en schub van beter formaat word over het netkoord getrokken.

Deze schub van vorm als big heeft flink van de bollies gegeten flink wat resten worden er achter gelaten op de mat. eigenlijk weet ik niet wat ik mee maak ik heb nu 5 vissen gevangen waarvan 3 van de categorie extreem zijn. ik heb de schub net terug gezet en meteen krijg ik weer een beet maar deze keer op de anderen hengel ik trek de vis bij de takken weg en even later bewonder ik weer een schub op de mat wel van iets kleiner formaat. Wel een karakter vis een met een kromme staart en daardoor weer bijzonder van zijn eigen. Me dag is compleet en ik besluit dan ook weer terug te gaan naar huis. Onderweg ben ik dan ook met mij gedachte weer bij de het water over een paar dagen zie ik de kans dan ook om er weer naar toe te gaan en in de tussentijd wordt er tot 2 keer toe weer wat voer verspreid het water begint een beetje op te warmen en besluit dan ook de hoeveelheid voer wat meer optevoeren. Ook de sector waar ik voer achter laat word wat meer vergroot met de gedachte de vissen wat meer te laten moeten zoeken en ze wat meer te laten zwemmen. Ik ben van mening dat ik dan tijdens het vissen de vissen sneller moet kunnen haken door dat ze in beweging zullen blijven en moeten zwemmen van het ene stukje voer naar het anderen. Helaas draait deze dag uit op een blank en ik ben bang dat ik teveel heb gevoerd in de dagen hiervoor tijdens het vissen heb ik minimaal bijgevoerd en besluit dan ook om geen voer achter te laten en de volgende dag terug te keren. Bij aankomst kan het niet slechter beginnen en kom ik er achter dat ik mijn steunen de dag ervoor heb laten staan, het verbaast mij eigenlijk ook dat deze weg is omdat ik er nauwelijks iemand tegen kom toch heeft een opletten voor bij ganger gebruik gemaakt van mijn niet oplettende gedrag en deze in zijn zak gestoken. Dit is geen reden om naar huis te gaan en er zal gevist gaan worden de hengel bij de obstakels wordt op een beetmelder gelegd en op de andere zal ik extra moeten letten. Ergens met een stuk gevonden veter in de struiken creëer ik een hanger zodat ik toch nog elke centimeter die er aan de lijn wordt getrokken kan opmerken. Mijn vertrouwen is dan ook niet meer zo hoog als het al heel de ochtend stil is half in slaap hoor ik ineens het tikken van een molen slip en besef dat ik beet heb de lijn word van de molen gerukt en de vis weet wat hij wil ook duikt hij de diepte in rustig verplaats het gevaarte zich van links naar rechts beetje bij beetje win ik meer meters als hij en bij de kant zie ik door polaroid een paar flinke schubben op zijn flank. Ook onder de kant weet hij van geen ophouden en blijft maar rondjes draaien ik wacht op het moment dat hij met zijn bek boven komt en pak deze kans ik duw het net eronder en trek het meteen omhoog. Meteen vallen mijn ogen op een oude karakter spiegel , het voorjaar moet nog beginnen en ik heb al een aantal parels in mijn logboek kunnen noteren.

Helaas blijft het bij deze ene vangst maar tevreden worden de spullen op de kar geladen en duw deze door het losliggende zand bulten en kuilen terug naar de auto. Onderweg kom ik de oude man tegen die mij vertelde over de dood van de grote spiegel en hij vraagt dan ook of ik wat heb kunnen vangen tijdens het druppen van de natte onthaak mat word er stug nee gezegd en loop door. Later in de volgende week zal ik er weer een dag heen rijden en besluit in het donker al aan het water te zijn rustig benader ik de stek en voer weer niet teveel bij ik heb niet veel tijd en ga dan ook voor een snelle aanbeet. Dit blijkt te werken als ik al binnen een uur de eerste vis mag laden dit is ook niet de laatste van de ochtend en verwelkom 3 vissen op het droge een vis word er verspeelt in de obstakels en besluit om de hoeveelheid voer weer wat meer op te schroeven ook tijdens de volgende sessie voer ik meer bij en hoop zo weer een betere vis te kunnen vangen ik hoop dat de wat kleinere hongerige vissen de stek snel zullen verlaten en de grotere vissen wat langer blijven door eten. Al snel komt de eerste beet en merk dat deze weer het diepe in schiet al de anderen betere vissen deden dat ook en eigenlijk sta ik een beetje met knikkende knieën te drillen vol gas blijft het alles geven maar toch trekt hij aan het korstte eind en ligt hij op de mat. even word de vis in de sling gehangen en nadat de hengel weer is voorzien van een nieuwe rig en terug op de plek ligt word de camera uit de tas getrokken en op het statief neergezet hij blijft automatisch door rammelen en een aantal foto’s worden voor altijd op het netvlies gebrand. Een oude karakter spiegel die misschien al wel net zo oud is als mijn zelf.

Het voorjaar komt opgang en telkens blijf ik naar het water gaan ik blijf mijn stek goed onderhouden en hoop zo de vissen op het voer te kunnen houden. Met regelmaat breng ik de hoeveelheid omhoog maar de dagen voor dat ik ga vissen breng ik de hoeveelheid weer naar beneden hiermee laat ik de vissen steeds hongeriger de stek benaderen en zo weet ik zeker dat ik tijdens het vissen niet te veel kan voeren. Het blijkt dan ook dat de vissen goed op het voer zitten want bij de eerste dubbel vangst van de big schub blijft hij maar de big fish mix achter laten tijdens het maken van de foto’s loopt het opgegeten voer er dan ook nog uit. Ik kies er dan ook voor om de hoeveelheid voer tijdens het vissen flink omhoog te halen en probeer zo weer door te gaan voor een van de betere vissen. Ook moet ik rekening houden met de paai de vissen beginnen dadelijk nog aan een flinke maaltijd voor dat het jaarlijks ritueel gaat beginnen. Ik kies er dan ook voor om in een korte tijd zoveel mogelijk aan het water te zijn, de ochtend sessies worden dan ook dag sessies en zo weet ik met regelmaat vis in het net te krijgen de voldoening is groot en elke dril is spectaculair de vissen zijn gruwelijk sterk en geven telkens al hun krachten door grote vinnen en een flinke start maakt dan uit duidelijk waar deze kracht vandaan komt. Ook moet ik nu inspelen op anderen vissers zullen deze mannen voeren of komen zo maar af en toe instant hun graantje mee pikken? Het is duidelijk dat er een aantal vissers meer op de hoogte zijn van de parels die hier leven. Vol gas blijf ik gaan en zo komt de paai steeds dichter bij dat blijkt dan ook te kloppen als ik tijdens het vangen van een oude karakter spiegel niet alleen mijn big fish mix zie verschijnen op de mat maar ook wat hom er te voor schijn komt.

Ergens rond 4:30 uur in de ochtend word die wekker uitgeslagen en spring ik in de douche helemaal opgefrist zet ik het bonen apparaat aan en begin ik met een flinke bak koffie aan de 45 minuten durende reis. Het word vandaag een zonnige dag en de kans is dan ook groot dat de vis vandaag in de paai schiet. Me gedachten zitten bij een vis een vis waar ik niet van weet hoe hij er uitziet zal er nog een bijzonder mooie vissen voorbijkomen of heb ik allen vissen de onbekende plas al gevangen? Tijdens de aankomst bij water trek ik me kar uit de bus en begin aan de hobbelige zand paatjes , rustig loop ik voorbij het water en zie al een vis draaien op de stek het vertrouwen stijgt maar ik moet rustig blijven voorbereid als ik ben pak ik 2 scherp geknoopte rigje uit mijn tas en hang deze aan de kwik link met mijn lijn geclipt op de juiste afstand worden de hengels secuur op de stekken gegooid. Hier en daar schiet ik er flink wat bollies bij. Het duurt dan ook niet lang of de verste hengen ligt te stuiteren in de steunen een kleine schubbemans word snel onthaakt en weer vrij gelaten weer word er een scherpe rig uit de tas gepakt en geplaats op de prikplaats binnen een uur is het weer de zelfde hengel die er vandoor gaat en ik merk meteen dat ik er een serieus sterke vis eraan heb. Net voor de kant neem de vis een flinke spurt en duikt een kom in die vol obstakels ligt beetje bij beetje word de slipt dicht gezet en hoop dat de vis zich gaat keren gelukkig denk hij er het zelfde over en duikt hij weer het diepe in de druk word opgevoerd en voor de kant komt die luchthappende naar boven ik duw het net eronder en kan niet geloven wat ik zie een oude karakter spiegel vol grote en kleine schubben een kleur van goud, ik heb goud in mijn net en kan me voorjaar tot de paai dan ook voldaan afsluiten met het vangen een onbekende beauty. Wie weet kom ik in het najaar terug, voorlopig zal ik blijven zwijgen…