Hoofdzakelijk bestaat mijn visserij uit zeer korte sessies.

Voeren,observeren en aanvoelen is dan ook meer dan noodzakelijk om nog maar van een mini- succesje mogen te spreken.Dagelijks naar het water rijden om te voeren en statistiekjes bij houden van eigen sessies en die van collega’s zijn nodig om hier geen overbodige uren te kloppen,al heb je hier volgens mijn schatting amper 10% kans op vis.

STOCK

Een paar jaar geleden had ik het genoegen om een portfolio te bekijken van een collega,iemand die hier de gouden jaren heeft gevist ,monumenten van weleer en enkele vissen die in hun puberjaren verkeerden.

Maw de populatie van vandaag…. Zijnde Vissen die er jaarlijks uitkomen,maar ook prachtbakken die het verdomd goed kunnen flikken om de rigjes te omzeilen.4 vissen daarvan trekken mijn aandacht,laat het nu net 3 gewichtige zijn ( wat normaal bij mij nooit de hoofdzaak is)en 1 oude karakter vis…normaal een zeer lage 30ger.
1 van die 4 is een bonkige schub die zich in normale omstandigheden 2 keer of soms meer per jaar laat vangen….de boiliehoer van het water… alhoewel, ik ken een collega die hem 2x op een jaar heeft gevangen en anderen die er al 10 jaar achterna zitten zonder suc6… factor geluk speelt nog altijd een grote rol.

Stekkeuze

Najaar 2014 was het de bedoeling om het water deftiger aan te pakken.

Reden? Wel,op een dag komt een goede maat mij vertellen dat er een vis zou gevangen zijn in “een vroeg voorjaar” zijnde maand januari,jaartal onbekend .Het gewicht ging over de magische 25kg grens en het zou om een spiegel gaan.

Voor mij allemaal nogal vage toestanden,geen jaartal,geen identiteit ,enkel een wagenmerk en witte kleur … op de koop toe een wagen waarvan ik de eigenaar hier niet kende,laat staan hier viste.

Toen ik vroeg hoe en van wie hij dit allemaal wist kreeg ik te horen ,Ik ben het niet 100% zeker,”t’is van horen zeggen”.

Om de één of andere reden was dit in mijn achterhoofd blijven steken en koos ik een stek die wel wat vis zou opbrengen.En dat deed het ook! Een mooie reeks hoge en lage 30gers passeerde de revue ,maar 1 van de gehoopte 4 bleef weg.Blij maar weinig euforisch eindigde mijn jaar in het vroege november.

Eerdere vangsten van 2014

Tijd om een deftige evaluatie te maken.

-Al snel kwam ik tot de vaststelling dat ik weinig of geen vis heb kunnen horen of visueel waarnemen,iets wat volgens mij hier nefast is!meteen ook het grootste nadeel van de stek … ik kon weinig of niets van de put kon zien.

-Al mijn betere vangsten kwamen van dumbels of zeer groot aas(iets wat hier zelden of nooit gebruikt werd)

– de vis was hier zeer wind gevoelig .ZW blies pal op deze kant!
conclusies om mee te nemen naar volgende jaar

Bijkomende info

Iets meer dan 2 maand rust en een andere stekkeuze was genoeg om eind januari 2015 het visjaar terug te starten,natuurlijk zelfde windkant maar variabelere dieptes ….alhoewel starten…. Laten we zeggen de stek lichtjes warm te laten lopen door er dagelijks 100 a150g boilies te verspreiden.

Reden was in de eerste plaats, om die paar vissen ,die misschien toch nog hier en daar wat azen, de stek van een minimum van voer te voorzien .Maar vooral het respect te vragen van de andere locals.

Ik weet wel ,Vaste stekken bestaan ook hier niet,doch kan men gerust stellen dat elkeen van de locals respect heeft voor stekken die zeer periodiek van voer voorzien worden en enkele keren per week afgevist wordt.

Op een correcte manier een stek “claimen”is hier geen probleem… wie eerst zaaid,eerst….

Iedereen weet verdomd goed hoeveel tijd en geld op water “X” in een visjaar kruipt(een volledig jaar vissen en voeren gaat vlug minstens 300 a 400kg boilies kosten).-Dit even ter zijde-

Die spiegel…… om de 1 of andere manier bleef hij door mijn hoofd spoken.Bij mijn weten zou er 1 kanshebber kunnen zijn ,een spiegel die ooit de 28kg grens overschreden heeft.Enige kantzijde van de medaille …. Al zeker 6 a 7 jaar niet meer gezien!Een concullega werd weer op een diplomatische wijze aan de tand gevoeld over die grote spiegel.De teleurstelling was enorm toen ik te horen kreeg dat hij hem 2 jaar terug gevangen heeft op het onwaarschijnlijke gewicht van 12kg.Is dit mogelijk?jazeker! jaren geleden is er ook een monument afgehaald die meer dan 14kg verzwakt was en ziek…. Toen deze nog half levend/dood boven dreef heeft hij een eervol spuitje van rust gekregen.De hoop van wat bijkomende info verdween als sneeuw voor de zon.

Wederom teleurgesteld rij ik na dit gesprek naar huis,die woorden”t’is van horen zeggen “spookten nog steeds door mijn hoofd,chagrijnig thuis aangekomen, met een humeur waarbij ik onaanspreekbaar was….vermijd ik de vrouw des huizes.Want ik wist zeker dat ze ,na het aanschouwen van mijn aangezicht,de onbegrijpelijke woorden “ja jongens,voor ne vis”zou uitspreken en laat dit nu net iets zijn wat ik zeker op dit moment niet wou horen!

Geen enkele andere spiegel bij mijn weten zou die magische grens kunnen overschrijden.

2 andere maten ,die ik voor 100% vertrouw en ook zeer bekend zijn met het water,vertelde ik dit zelfde verhaal van die “mogelijke “vangst .
Allebei dachten ze aan diezelfde vis……onmogelijk maw!!!

Het klinkt raar maar het magische verdween hier door,nog nooit had ik dat gehad,voor 1 vis,die ik nota bene niet kende!ik twijfelde zelfs om nog door te gaan voor het echt begonnen was.Waarschijnlijk kwam het doordat ik het mysterieuze van die mogelijke vangst een plaats gegeven had in het (goedgevulde)hokje “larie en apekool”.Een kilojager ben ik niet,maar als het om een oude warrior gaat … dat is andere koek.

Flandrien

Ik had uiteindelijk besloten om het voeren toch verder te zetten. Het echte vriesweer kondigde zich weldra aan.S’avonds wat snoepgoed gaan strooien en tijdens een donkere mistige morgen een fractie na het ingooien….TOK! Dat meen je niet…… winter has finally come…

Elke dag werd er nog altijd naar de stek gereden,was het ijs (eventjes)weg,ging er voer in.Geen dag wou ik overslaan,2 stekken naast mij dachten ze er het zelfde over en begonnen ze ook aan hun voorbereidingen .We zijn inmiddels al bijna februari.Ik begon de eerste blanks op mijn conto te schrijven.

De enige biepen die ik kreeg was van de meerkoeten die met mijn rig begonnen te spelen.als het natuurlijk voedsel schaars is heb je nu eenmaal iets meer last van die “krengen”.Maar ja,ik tracht respectvol om te gaan met die beesten door wat voer in de kant te gooien , zo laten ze mijn haakaas rustig liggen…..want zijn wij niet de “indringers” Van hun habitat?

De korte sessies beginnen zich meer en meer op te stapelen,wat een aanbeet van een brasem niet kan doen met een visser en zo zijn vertrouwen opkrikt.Vis op de stek is vis op de stek! Dagen wisselen zich af met voeren,observeren,vissen,…. Tot ik op een avond een klein emmertje voer ging dumpen….. op de terugweg naar de wagen zie ik een collega net zijn hengels inwerpen,er waren ook nog 2 vrienden bij hem aanwezig.Ik werp hem nog een duim van suc6 ………

Wanneer ik langzaam bij mijn wagen nader zie ik dat ik haast ingesloten ben,amper een paar cm speling had ik om me met mijn camionette tussen te wringen. Vloekend stap ik rond om te kijken of ik toch zeker vrij weg kon rijden.soms heb je van die momenten dat de euro snel valt,in mijn geval kon je het vergelijken met een biljet van 5 euro… die langzaam naar beneden dwarrelt en uiteindelijk toch de grond raakt…..

die wagen… het merk……. Witte kleur…. Zou het toch kunnen? Hartkloppingen tot in mijn keel ,een warme gloed van aan mijn kleine teen tot aan mijn oren,een ongelooflijk gevoel dat met niets kon overtroffen worden. Zit er dan toch waarheid in wat ik had horen zeggen?

2 sessies later,zw wind en regen ,amper 10 minuten voor ik wou stoppen kreeg ik de eerste echte run,ik sla aan en begin te drillen.Het duurde maar een paar seconden of mijn lijn zat vast,potvast!ik mocht alles proberen, ik kreeg er geen beweging in.

GVD !!! kan je dat voorstellen,ik had de perfecte voorbereiding ,alle weertypes doorstaan om dat beetje voer gedurende 2 maand in te krijgen en mij “toonbaar” te maken op de stek.

Al snel voelde ik mij een echte flandrien,maar één die gure wind en regen doorstaan had om dan die de perfecte ontsnapping te doen aan de voet de Muur …met bijna 3 minuten voorsprong de bosberg beklimt… om dan op de top lek te rijden …….

Pfffffff ….de eerste run hier op het water dit jaar verkloot door” iets “ dat op de bodem lag en niet direct wilde meewerken…aaaaaahhhhhh!!!!.

In het water gaan was onverantwoord ,het was donker en alleen kon ik dit onmogelijk klaren.ik wist dat er een paar meter van de stek een boom in het water ligt,maar die kan totaal geen invloed hebben hierop.

Andere aanpak

In ieder geval de volgende sessie worden lijnen anders gemonteerd,mogelijke obstakels vragen nu eenmaal tuff gear.

De Gardner HydroTuff wordt op de lijn gespoeld ,voorslagje van de sure shock 50lb en een combi-rig geknoopt met trickster heavy camo Brown en subterfuge stiff 22lb ,afgewerkt met een O-ring en superscherpe mugga maat 4.

Geen directe slappe lijnen meer ,met in het water liggende toppen,…

Neen,toppen to the sky en flying backlead gebruiken om zeker te zijn dat die laatste meters volledig plat liggen.Dat is de enige manier om er over te vissen.
een paar vangsten verder begin ik een volgende sessie , inmiddels was er iemand zich naast mij komen zetten,toffe gast en viste nog maar net op karper.
ik deponeer mijn van thuis beaasde hengels op de spots en ga mijn directe buurman even een hand schudden.mijn “cava makker” was nog maar net uit mijn mond of ik krijg een pieptoon,gevolgd door nog een paar langzame piepen…….. shit man langzaam zie ik mijn waker zakken…

met de allereerste run nog fris in het hoofd sprint ik ineen ware Usain Bolt style naar mijn stek die 50m verwijderd is,neem de hengel en ……. Je meent het niet,terug vast.

Deze keer twijfel ik niet,roep mijn maat naast mij om de lijn gespannen te houden,terwijl ik in een sneltempo uit mijn kleren spring.
Met enkel onderbroek en bijpassen crocs spring ik het water in….

Fuck man, het water was misschien amper 13 a14 °c ,ik had een paar seconden nodig om naar adem te snakken,ik mocht niet veel tijd verliezen en duik voor de eerste keer met de hoofdlijn volgend in de hand naar beneden.ik schat +- 2.5 a3m diepte . de eerste poging mislukte.ik vroeg of hij enige voeling had met de vis.. hij schudde het hoofd…. Tweede poging dan ! en jawel helemaal op de bodem voel ik kleine takjes/wortels van amper 10 a 15 cm uit de grond steken waarachter mijn hoofdlijn vast stak.Met een paar lichte beweging kon ik deze redelijk makkelijk van tussen die obstakels weven .Eenmaal boven slaak ik een yes van opluchting wanneer ik een kromme hengel zie ! Met 3 a4 crawlslagen ben ik al aan de kant en kan ik verder de dril afwerken . ik denk dat het amper nog 2 minuten duurde of een mooie 30ger schubbemans lag op de mat.

Als een krachtpatser van een vis zo snel afgedrild is wil maar 1 ding zeggen…. Die heeft deftig liggen beuken terwijl de lijn vastzat,kan niet anders. Manmanman was ik blij dat die hydroTyff opgespoeld was! Wanneer de nodige foto’s gemaakt waren en de vis terug gezet was ,kon ik winddroog terug mijn kleren in.

oow ja juist,amper de 2de vis ooit dat ik in de daguren vang hier … ik denk dat deze zijn Rodania stilgevallen was.De avond moest nog beginnen en de eerste had al reeds mijn mat bezocht,het vertrouwen was groot… maar de hengels bleven roerloos liggen,de att’s bleven stil……tot ik, op amper 5minuten tijd, 3 keer een dikke knal hoorde in het water,telkens een 10m van elkaar ,20m verder van mijn spot… 1 ding was zeker ,hier gaat het niet meer over een dertiger………

de volgende dagen herhaalden telkens het ritueel .doch kon ik die echte bak niet landen.

Groot aas

Meer en meer kon ik gebroken zwanenmossels waarnemen aan de kanten,het water was redelijk helder en kan verder geen enkele vinden,ook toen ik in het water de verlosser speelde beseft ik dat daar van geen mossels sprake was.Waar liggen ze dan?

Ik bind een bol lood aan mijn peilstok en gooi mij op de strook waar ik die vis zag springen,telkens volg ik die lijn van links naar rechts.idd, ik viste op een mooie diepte van 3 m +- 25m uit de kant.wanneer ik met de peilstok 20 m verder gooide zat ik op een diepte van +- 6.5 a 7 m
Maw een licht aflopend talut van 3 naar 7 meter.wanneer ik op een afstand van 50a60 m gooide en mij zachtjes terug trok voelde ik net af ik op een kasseistrook zat.ik vermoede dat die mossels op die diepte zaten.

Aasde the big one’s die talut af? Voor mij was dat voldoende om het te wagen.

Aangezien ik voldoende aanbeten kreeg op de ondiepe stek,bleef ik die op dezelfde manier bevissen en bevoeren.De 2de hengel wou ik net op de anderkant van het talut deponeren en mij er lichtjes optrekken,dat was zeer makkelijk voelbaar.

De diameters van het aas wou ik wel wijzigen,de meeste vissers gebruiken 16mm of kleiner,anderen snowman met 20mm grondbol en 10mm popup,maw visueel ,in boven aanzicht van de vis, ook klein aas.

2x25mm aan de hair moeten het voor mij doen.Veel voeren wilde ik niet op die 2de hengel, automatisch moeten die vissen ook over die grotere voerplek komen……naast die grotere voerplek vissen waar dan wel al vis af kwam kon misschien vruchten afwerpen. Het enige voer dat daar dagelijks in ging was 10keer 2 x 25mm die aan elkaar gehangen werden met 3 rauwe korte spaghetti stokjes,dat had ik ooit eens in een magazine zien voorbijkomen en kan me hier misschien ook van pas komen….zo 10 zwaardere voerbommen met een katapult 40m ver verspreid schieten lukte zonder problemen !

Inmiddels kwam Pasen in het vizier.Een periode dat ,als bakker zijnde,iets meer werk vergde.

Voor het maken van mijn chocolade holgoed had ik mij sluitingsdagen opgeofferd+ zondagnamiddagen.zo kon ik wat recupereren aan vistijd.

Het maandenlang werken,voeren en vissen begon langzaam aan zijn tol te eisen.Maar opgeven kon ik niet ,de adrenaline stroomde te hard.elke keer ik mijn ogen sloot hoorde ik die knallen in het water.mijn vrouw vond dat het genoeg geweest was,”er komt een drukke periode aan”zei ze..na wat discussies gaf ik mezelf nog 14 dagen. Maar 14 dagen hardcore!wat wilde zeggen dat slaap onmogelijk was,de enige periode wanneer ik eventjes een uiltje kon vangen was voor 1,5u a 2u aan die waterkant….. het was vissen/werken,vissen/werken,…..de eerste week ging voorbij , de vis hoorde ik bij tijden nog knallen maar de aanbeten verdwenen over de volledige lijn .Nog een week,binnen 3 dagen is het volle maan,en geven ze normaal 4bf zuidwester.dan moet het gewoon gebeuren!!!

De vrouw haar humeur veranderd thuis naar enige vorm van oorlogvoering,ze zag dat ik op mijn tandvlees zat,ik probeerde haar uit te leggen dat ik met wat geluk deze week positief kon afsluiten… ik besefte dat het ook voor haar zwaar was.

Meermaals heb ik haar in de bakkerij s’nachts door een kier van de deur zien gluren of alles ok was met mij ,ze vertrouwde het niet meer met zo weinig slaap………ik voelde mij een egoïst ,doch………aaaahhh komaan een paar dagen.

Ik belde Chris vandenhaute op om te zien of hij geen zin had de stek samen te bevissen,ik zei hem dat ik een goed gevoel had.Er zijn nu eenmaal mensen die ik vis gun,ook al is het met mijn “zweet”.

Hij stemde in en zou omstreeks 18u afkomen….zoals altijd zou ik de linker kant nemen en hij de rechter……maar Chris kwam niet,ik belde naar hem en hij zei mij met een lach “bakker sorry man,maar die orval is hier op de manége zo goed dat ik de sessie ga moeten voorbij laten gaan .”ik lachte en zei nog”tja dan zal ik ze alleen vangen makker…..” wisten we allebei veel………

Snel herlegde ik mijn hengels zoals ik gewend was van vissen.

De zonsondergang begon,de lucht veranderde van appelsienkleur naar vurig rood…. De kleurenpracht was net ten einde en ik mijn fles leffe Royal ontkurkt had ,als mijn linker ATT zonder haperen in 1 stuk het uitschreeuwde…tiens dat is nog vroeg.

Ik mocht de kleinste vis van dit jaar verwelkomen.Een net welles of nietes 20ger van een schub was de klos.Snel wat digitaal werk verrichten en hop ,snel terug het sop in.

Welles nietes 20ger

Ik tuurde over het water,wachtend op enige werking van vis,her en der zag ik wat beweging van brasem en andere witvis.

De wind kwam iets harder de kant opwaaien ,de karper werd actiever ,mijn buurman kreeg wat gezelschap van een paar vrienden….en Ik…… ik vervoegde mij met de bende,maar om de 1 of andere reden had ik er nog vertrouwen in.

Plotseling 1 piep,langzaam vervolgen de kleine pieptonen in 1 langgerekt fluitsignaal.

ooowww het is de rechtse hengel,ik blokkeer en voel meteen dat ik niet direct de vis kan leiden waar ik wil.Wouter,mijn buurman,komt naast me staan en vraagt zoals één ieder ,” en wat denkje”.

geen millimeter verpinkend van het water zeg kort en in volle concentratie “tis een goeie”.

ik krijg bijna geen controle over de vis, hij gaat van links naar rechts ,blijft maar doorbeuken…

na een goeie 25 minuten krijg ik hem ongeveer 20 m van de kant.nu begint het pas….. zoals deze mij alle kanten laat zien moet ik zowel links als rechts opletten van in het waterliggende takken.langzaam aan begint de arm wat verzuringsverschijnselen te krijgen… man dit is een rasechte “boenker”.wouter ziet mijn grimassen en neemt mijn schepnet al terhande wanneer hij de vis ziet naderen tot op 10 meter van de kant .Inmiddels zijn we al zeker 35 min aan het drillen,maar zijn meeste peilen waren al verschoten en mijn hart sloeg al tot in mijn keel.hij komt voor de eerste keer aan het wateroppervlak ,mond komt uit het wateren zijn brute flank drijft deels boven.

Vlug hoofd lamp uitgezet en wouter weet hem perfect te scheppen .ik slaag een kreet en val met gebalde vuisten op mijn knieen ,net of ik bijgod al wist wat ik gevangen had.wouter staat voorovergebogen over het net …slikt,en kijkt mij aan”bakker man pfff wat een bak”.

Ik laat hem vanuit mijn net in de weegsling glijden en hang hem aan de unster…. Ik controleer nog een paar keer door de zak er op en af te halen…. Kan toch niet……. Wouter checkt het nog eens en jawel … de brute 50ger waar ik 1,5 jaar geleden iets van gehoord had ligt hier verdomme in levende lijve op mijn mat.

Ik bel naar Chris met het nieuws,overdonderd werd hij alsnog wanneer hij verneemd welke vis het juist is,een vis die notabene ooit zijn topgewicht gehad heeft op 22kg en op terugweg was,en nu ……. “En bakker een drilletje van 45 min”, 40 min om juist te zijn maat , hij heeft zijn streken nog niet verleerd!

“Bakker zeg eens eerlijk ,stel dat die orval niet in mijn smaak viel,welke stok was het……waarop ik lachend antwoorde “chris makker hij viel wel in de smaak,daar ben ik enorm blij om,laten we het daar bij houden ;-).

Foto’s werden gemaakt ,ik had een uitgeput maar voldaan gevoel,iets wat ik nog nooit heb gehad voor een vis waar ik geen zekerheden van had,enkel een sprankeltje hoop,hoop die waarheid werd en het uiterste van mij gevergd heeft.